MIJN TWEEDUIZEND - TWEEËNTWINTIG
Minstens tweeduizendtweeëntwintig dingen gedaan, gedacht en gevoeld in 2022. Het idee was om die dingen wekelijks in een blog te beschrijven, als een soort ‘weekboek’ (in plaats van dagboek), maar dat voornemen is mislukt. Inmiddels heb ik al zo’n jaar geen blog meer geschreven. Erg jammer, want hoewel het tijd kost, merk ik ook dat ik het lekker vind om af en toe eens van mij af te schrijven en het later nog eens terug te lezen. Ik wil het dus weer oppakken! Alleen dit keer neem ik mij niet meer voor dit wekelijks te doen.
Die minstens tweeduizendtweeentwintig dingen die ik deed, dacht en voelde waren vaak gerelateerd aan het ouderschap; iets dat behoorlijk wat tijd en energie kost – en gelukkig ook veel geluk geeft. Dit maakte in ieder geval dat ik niet altijd meer de puf had om achter de laptop te kruipen. Alhoewel, achter de laptop kroop ik wel, maar dan vulde ik die vrije tijd maar in met het loos kijken van de ene na de andere (reality)serie of documentaire. Vermakend, ontspannend, maar soms ook tijdrovend en niet-gevend-van-het-gevoel-van-voldoening. En om het beeld nog wat completer te maken: alleen het kijken naar één beeldscherm is daarbij dan niet voldoende, want met mijn brein houd ik dat (zonder overige prikkels) vaak maar net aan een uurtje vol. Ik heb dan ook beeldschermpje nummer twee in mijn handen, waarop ik met name spelletjes speel – Gardenscapes is echt een favoriet – of op social media loop te struinen.
Goed. Ik laat mijn brein weer gaan terwijl ik schrijf. Terug naar 2022 en die minstens tweeduizend tweeëntwintig dingen die ik deed, dacht en voelde. Om er toch maar voor te zorgen dat na die 8 weekblogs in 2022 de rest van 2022 ook een beetje in een blog staat, zal ik wat highlights van mijn 2022 beschrijven.
Impulsieve actie: ik schreef mij in voor een opleiding
Ja, serieus. En de grootste grap is dat ik ondoordacht en vanuit impulsiviteit koos voor een opleiding genaamd Allround ADHD Coach gniffelgniffel. Misschien kwam het doordat ik iets voor het moment van inschrijven gestopt was met kolven dat ik dacht ‘Goh, wat moet ik nu toch met mijn vrije tijd?’, want mán wat heeft daar een tijd ingezeten zeg – ik kolfde namelijk meer dan dat ik borstvoeding gaf. Nee, grapje, dat was het niet alleen. Ik weet nog heel goed wat mij aanzette tot deze ietwat onhandige en bovenal impulsieve keuze. Ik sprak namelijk een vriendin en die had het over het STAP-budget. Ze stuurde een linkje van het instituut waar zij een opleiding ging volgen en toen was het hek van de dam. Meerdere opleidingen spraken mij aan, maar die van Allround ADHD Coach op HBO-niveau sprong er voor mij uit. Eigenlijk was het een soort van 2-in-1 opleiding, want het ‘Allround’-gedeelte sloeg op het deel waarin je theoretisch gezien opgeleid zou worden tot coach. Ik zeg theoretisch gezien, want deze opleiding – die meer cursusachtig is – bestaat alleen uit theorie. Van het praktijkgedeelte verwachten ze dat je dit zelf oppakt. Ik zag het wel zitten, want naast dat 2-in-1, zag ik ook een andere 2-in-1, win-win, namelijk dat ik er voor ons thuis wat aan zou hebben (eentje met diagnose en eentje met een hoop kenmerken van..) en natuurlijk ook voor mijn huidige werk, plus eventuele toekomstige werkplekken en plannen. Zo gezegd, zo gedaan. Ahum. Niet onbelangrijk om te vermelden is dat de opleiding in een jaar gehaald moet worden, want anders zou je die 1000 euro’s moeten terugbetalen. Mooie stok achter de deur wel! Inmiddels zijn we een jaar verder en kan ik zeggen dat ik geslaagd ben en inmiddels twee diploma's per post toegestuurd heb gekregen: 'Coaching' en 'ADHD coach', op HBO-niveau. Toch best trots dat het gelukt is!
Gedeeltelijk betaald ouderschapsverlof
Een hoogtepunt van 2022 die zo’n vier weken duurde, want dat was de periode waar ik recht op had. De nieuwe regeling ging namelijk 2 augustus 2022 in. In principe heb je recht op 9 weken gedeeltelijk betaald ouderschapsverlof, maar dan wel in het eerste levensjaar van je kind. Ik had dus nog recht op die regeling, maar dan wel tot 30 augustus; de geboortedag van Benjamin. Enorm genoten van een hoop tijd doorbrengen met lieve, ondeugende, ondernemende Benjamin. In die periode begon hij te lopen en de wereld steeds meer te ontdekken. We maakten vele fietstochten door de natuur en stopten regelmatig om naar trekkers en vrachtwagens te kijken.
De meeste moeders kiezen er waarschijnlijk voor om het grootste gedeelte van deze weken achter hun zwangerschapsverlof aan te plakken, maar nu ik heb ervaren hoe het is om nog wat extra tijd met een bijna-1-jarige-zoon door te brengen, zou ik het niet anders gewild hebben. Ik raad het anderen dus ook aan om een paar van die weken te reserveren voor het einde van het eerste levensjaar!
Ohja, ook geen onbelangrijke highlight is dat ik tijdens deze weken een tattoo liet zetten! 3x raden wat voor een.. Inderdaad. Iets met betrekking tot Benjamin; zijn naam: Benjamin Jones. Joshua had gehoopt dat ik na die sleeve geen stap meer in een tattooshop zou zetten.. Mislukt. En dit zal vast ook niet de laatste zijn, want dikke kans dat er voor toekomstige kinderen ook nog wat bijgezet wordt, haha!
De billetjes van Benjamin
Klinkt als een gekke 2022-highlight. Als je mij op social media volgt, dan weet je misschien al waar ik het over heb. Ik kopieer die inhoud van de post hier nog eens, want dat was al een halve blog op zich.
TESTIMONY 17 augustus 2022 | “Give thanks to the Lord and proclaim His greatness. Let the whole world know what He has done.” Psalm 105:1
Benjamin had anderhalf week geleden dikke luieruitslag en vuurrode billetjes. Luiers en billendoekjes waren niet aan te slepen; elke paar uur had hij een poepluier - wat zijn billetjes er niet beter op maakten. Als ik zijn luier verschoonde was het krijsen, huilen, schoppen, slaan, wegdraaien. Op vrijdag was het tot een toppunt gekomen en kon hij na het verschonen amper nog op zijn billetjes zitten. Zo zielig! Die vrijdag- op zaterdagnacht werd hij rond 04.00 uur wakker en had hij opnieuw een poepluier. Zijn gekrijs die dag ervoor ging mij steeds meer door merg en been; ik zag het niet zitten om hem dit weer aan te doen. Ik stond voor de commode, had zijn luier geopend, aanschouwde zijn vuurrode met poep besmeerde billen en bad hardop - een soort schietgebed was het - ‘God, help. In het natuurlijke is het ónmogelijk dat hij geen pijn heeft als ik zijn billetjes aanraak, maar bij U is álles mogelijk. Dankuwel dat het Uw wil is dat hij geen pijn heeft. Pijn wijk in Jezus’ naam.’ Ik begon zijn billen af te vegen en hij gaf geen kik.. Geen kík! Hij vertrok geen spier! Ontspannen, knuffelend met zijn knuffeltje, lag hij daar, terwijl ik zijn vuurrode billetjes, die onder de luieruitslag zaten, schoonmaakte. Ik wist niet wat ik meemaakte!! Wát een wonder! Ik geloof dat dit alleen maar van Jezus, van God, kan komen. Ik sprak de woorden, maar Hij deed het!
En nu kan ik niet anders dan dit verhaal te delen met anderen, met jullie. God is een levende God; die van ons houdt, die met ons wil samenwerken, tot wie wij mogen bidden en aan wie wij alles mogen vragen. En als wij in Hem geloven, Hem en Zijn wil kennen, dan kunnen en mogen wij op Jezus lijken. “Voorwaar, voorwaar Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en Hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader.” Johannes 14:12
De eerste verjaardag van Benjamin
Geen hele beschrijving, maar dit was natuurlijk ook een mooi en dankbaar moment in 2022. Hoewel ik het vieren van verjaardagen een hele onderneming vind. Dat kun je lezen in 'Een heerlijke verjaardag, niet ondanks, maar dankzij corona'.
Eerste keer op vakantie als gezin
Erg van genoten! Doordat deze blog al een behoorlijke lengte begint te krijgen houd ik dit stuk maar kort. We zaten in Arcen, Limburg. Gewoon in Nederland dus, maar wel vlakbij de grens. Of vlakbij.. Arcen is zo’n beetje de grens. Het plan was dus ook om een of meerdere keren naar Duitsland te gaan. Het plan. Want Joshua vergat zijn portemonnee met alle belangrijke pasjes en ik had alleen mijn mobiel met pinpas en rijbewijs mee. Kon ook echt alleen ons overkomen.
Tropenjarentip numéro 1
Onderstaand stuk komt ook uit een post. Heel fijn weekend was dat!
Negatief zijn we zeeeker niet over het ouderschap - want echt, wat ons betreft is het het mooiste wat er is en bovenal genieten we van Benjamin! Máár, eerlijk is eerlijk, het is ook wennen en daarmee soms pittig: het ‘ouders zijn’, het ‘minder tijd hebben voor jezelf’, en ook het ‘minder tijd hebben voor elkaar’. Afgelopen week genoten we van een eerste vakantie met z’n drietjes, maar nu zijn we er even met z’n tweetjes op uit. Zonder kind, zonder hond. Als vanouds. Met z’n tweeën op pad, zonder planning. Héérlijk. Dus, bij deze tropenjarentip numéro 1: plan nachtjes/dagjes weg met elkaar! En dan morgen weer heerlijk knuffelen met de kid.
Weer terug naar MDF
Je leest het goed! Op 1 november startte ik bij MDF. Eigenlijk was het meer een soort comeback dan een echte start. Bij MDF volgde ik mijn stage toen ik MWD studeerde en in de jaren hierna werkte ik hier ook. Bij JijUniek heb ik een hele fijne en leuke tijd gehad, maar het moederschap was voor mij niet meer zo fijn te combineren met het werken bij een organisatie waarin je ook buiten kantoortijden werkt en bereikbaarheidsdiensten draait. In het team waar ik de meeste tijd bij MDF gewerkt heb, kwam de functie van Schoolmaatschappelijk werker vrij. Ik solliciteerde, werd aangenomen en inmiddels werk ik nu alweer een paar maanden bij MDF!
Jaar afgesloten met babynieuws
Oudejaarsdag kregen we zó leuk nieuws te horen! Mijn broertje en zijn vriendin vertelden ons dat we oom en tante worden! Hoewel we aan Joshua’s kant al heel wat neefjes en nichtjes hebben, is het voor mij wel nieuw en heel bijzonder dat mijn eigen broertje nu ook een kindje verwacht!
Dat was het jaar!
Niet alle tweeduizendtweeentwintig dingen, gedachten en gevoelens kunnen beschrijven, maar wel een aantal highlights! En naast al die mooie momenten, waren er natuurlijk ook tal van discussies in huize Agteres of andere dingen waardoor ik mij niet blij en relaxed, maar gestressd, boos of verdrietig voelde. Al met al kijk ik terug op een intensief maar mooi 2022! Op naar hopelijk iets meer blogs in 2023!
